De Dolomieten in Italië zijn de perfecte bestemming voor een actieve vakantie. De regio is een waar fiets- en wandelparadijs. Wij verbleven afgelopen zomer in de buurt van Toblach / Dobbiaco in het Pustertal / Val Pusteria. Dus in dit artikel beperk ik me ook tot deze regio. De Dolomieten zijn natuurlijk nog veel uitgebreider dan het stukje waarover ik het in dit artikel heb, maar de andere zones verken ik graag bij een volgend bezoek. Je zal ook merken dat ik de meeste plaatsnamen in dit artikel voor alle duidelijkheid zowel in het Duits als in het Italiaans vermeld aangezien de regio tweetalig is. Klaar om te weten wat er allemaal te beleven valt?

Toblach / Dobbiaco, onze uitvalsbasis

Eerst en vooral een woordje over onze uitvalsbasis Toblach / Dobbiaco. Dit kleine stadje wordt ook wel de poort tot de Drei Zinnen / Tre Cime genoemd. Het stadje zelf heeft een schattig centrum, maar stelt verder niet zo heel veel voor. Wat de toeristen hier dan zo aantrekt? De ligging! Toblach / Dobbiaco is echt heel goed gelegen. Je kan van hieruit verschillende kanten op. Naar het oosten, richting Oostenrijk, dat slechts op 12 kilometer hiervandaan ligt. Naar het zuiden richting Cortina d’Ampezzo en het hart van de Dolomieten. En naar het westen, richting Brüneck / Brunico. Verder kan je hier in Toblach / Dobbiaco op verschillende plaatsen activiteiten boeken of materiaal huren en ook met het openbaar vervoer kom je hier gemakkelijk.

Absoluut hoogtepunt: wandelen rond de Drei Zinnen / Tre Cime di Lavaredo

De Drei Zinnen / Tre Cime di Lavaredo zijn misschien wel de meest iconische en bekende toppen van de Dolomieten. De foto’s die je overal ziet passeren zijn al adembenemend, maar wanneer je ze ook van dichtbij kan bewonderen, word je gewoon overdonderd door hun schoonheid. Een aanrader is dus zeker de haalbare lus-wandeling rond de drie toppen. De wandeling start aan de Auronzohütte / Rifugio Auronzo, waar je ook de auto kan parkeren. Opgelet, je komt best vroeg, ook al is er hierboven veel parkeerplaats. De enige weg om hier te geraken is namelijk een tolweg en door de immense populariteit kunnen er hier al eens lange files ontstaan. Voor de tolweg (en dus eigenlijk de parking boven) betaal je €30. Je ticket werkt met nummerplaatdetectie en is 24u geldig. Kom je liever niet met de auto? Er rijden ook bussen.

Wij deden de wandeling in tegenwijzerzin zoals de meeste mensen. Daarbij volg je eerst de bordjes 101 naar de Lavaredohütte / Rifugio Lavaredo en vervolgens Forcella Lavaredo en Dreizinnenhütte / Rifugio Locatelli. Aan deze hut volg je daarna de route 105 naar de hut Malga Langalm. Op dit stuk daal je eerst een heel eind, om daarna opnieuw een heel stuk te stijgen. Na deze laatste hut wandel je verder naar de parking. Laat je hier niet misleiden, het is verder dan je zou denken. De volledige wandeling is ongeveer 11 kilometer lang. Wij deden er in totaal zo’n 6 uur over (fotostops, rustpauzes en lunch inbegrepen). In dit artikel vind je trouwens een uitgebreider verslag over deze prachtige wandeling.

Magische meren

In het Pustertal / Val Pusteria – de vallei waarin Toblach / Dobbiaco ligt – vind je een aantal magische meren. Het meest bekende meer is waarschijnlijk de Pragser Wildsee / Lago di Braies. Door de populariteit en drukte is de sfeer hier net iets minder magisch, maar mooi is het echt wel. Wandel zeker eens rond het meer! De wandeling is ongeveer 4 kilometer lang. Let wel op, in de zomer wordt de weg naar dit meer tussen 9u30 en 16u afgesloten. Je komt dus best vroeg in de ochtend of in de late namiddag. Of je komt gewoon met het openbaar vervoer. Andere mooie meren in deze vallei zijn de Toblacher See / Lago di Dobbiaco en de Dürrensee / Lago di Landro. Ook de Antholzersee / Lago di Anterselva is een bezoekje waard. Elk hebben ze hun eigen mooie blauwgroene kleur en rond elk meer kan je fijn wandelen. Wanneer je naar de Drei Zinnen / Tre Cime trekt, stop dan ook zeker eens aan Lago di Misurina.

Kronplatz / Plan de Corones

Wie al eens naar de winter- of zomerbeelden heeft gekeken, heeft Kronplatz / Plan de Corones vast wel eens zien passeren. Ook deze berg is een leuke bestemming voor een daguitstap vanuit Toblach / Dobbiaco. Wij namen de nieuwe lift Olang 1+2 naar de top. De bergweides kleurden hier helemaal geel dankzij de vele boterbloemen die op dat moment in bloei stonden. Wat mooi! Op de top van Kronplatz / Plan de Corones heb je een mooi 360° panorama met zicht op de Dolomieten, de Marmolada en de Oostenrijkse Alpen. Hierboven bevinden zich bovendien ook een grote vredesbel, de Concordia 2000, en twee musea, het MMM Corones en het Lumen Museum. Wij volgden hier de panoramawandeling Concordia 360 die ons in een klein uurtje rond de top bracht. Kronplatz / Plan de Corones is trouwens een fijne plaats voor gezinnen met jonge kinderen, maar ook adrenalinejunkies komen hier zeker aan hun trekken. Je kan hier namelijk paragliden of down hill mountainbiken en wie geen hoogtevrees heeft kan ook de reuzenschommel Skyscraper uitproberen.

Uitzicht vanaf Strudelkopf / Monte Specie

Een andere wandeling die een diepe indruk op ons heeft nagelaten is die van Plätzwiese / Prato Piazza naar de Strudelkopf / Monte Specie. Aangezien ook de weg naar de Plätzwiese / Prato Piazza overdag wordt afgesloten, gingen we met de bus naar het startpunt van de wandeling. Wat stond aangegeven als een eenvoudige ‘family hike’ bleek toch langer en steiler dan verwacht, maar niet onhaalbaar. Het is geen rondwandeling. Eerst wandel je van de Plätzwiese / Prato Piazza via wandelpad 37 naar de Dürrensteinhütte / Rifugio Vallandro. En daarna neem je pad 34 naar de Strudelkopf / Monte Specie. De hele tocht lang wandel je langs uitgestrekte bergweides vol bloemen en koeien. Op het einde, aan het kruis, wacht je dan een wondermooi uitzicht over onder andere de Drei Zinnen / Tre Cime di Lavaredo en de Monte Cristallo. Met een beetje geluk, zie je net zoals wij op de top zelfs wilde Edelweiss in bloei staan. Terugkeren doe je langs dezelfde weg. Ook deze wandeling is ongeveer 11 kilometer lang. Wij deden er net geen 4 uur over, rustpauzes, lunch en fotostops inbegrepen.

Watervallen Egger en Klammbach

Als er ergens watervallen zijn, dan wil ik er naartoe! Dus dat deden we ook tijdens deze reis. Ik had er enkele op mijn bucketlist staan. Uiteindelijk kozen we ervoor om te wandelen naar de watervallen Egger en Klammbach in het Antholzertal / Valle di Anterselva. De wandeling heen en terug is minder dan 5 kilometer lang, maar op de heenweg stijg je wel continu. Hierdoor werd het toch een uitdagendere wandeling dan we eerst dachten. Voeg daarbij een verkeerde tijdsaanduiding op het bordje en de moed zakte ons even in de schoenen. Gelukkig konden we op Google Maps een beetje volgen en zagen we dat het eindpunt, de Klammbachwaterval, niet zo ver meer was, dus we zetten gelukkig door. We werden beloond met een prachtig zicht over de waterval vanaf het uitkijkpunt. Vergeet in het begin (of op het einde) van de wandeling zeker niet af te slaan naar de Eggerwaterval. Het is een kwartiertje dat je toevoegt aan je wandeling, maar je kan hier echt veel dichter bij de waterval komen dan het geval is bij de Klammbach.

Kneippkuur in Niederdorf / Villabassa

Van al dat wandelen zou je al eens moe worden en dus plannen we ook al graag eens een rustdag in. Maar aangezien we stilzitten ook al rap ‘moe’ zijn, betekent ‘rustdag’ bij ons ook meestal ‘rustgevende activiteit’. Super handig dus dat het Kurpark van Niederdorf / Villabassa op wandelafstand ligt van onze camping. In het Kurpark bevindt zich het allereerste Kneipp-für-mich Aktivpark van Italië. Voor €5/persoon mochten we binnen in het kleine parkje. Er werd meteen ook gevraagd om de schoenen uit te doen en we kregen een uitleg over wie Sebastian Kneipp precies was. Daarna mochten we aan onze ontdekking van het park beginnen. We kregen de raad om te starten bij het blotevoetenpad en daarna de koudwaterkuren uit te proberen.

Het blotevoetenpad is mooi aangelegd, je wandelt afwisselend over houtschilfers, schors, modder, keien, kiezeltjes en ook door ijskoud water. Het ene stukje gaat al vlotter dan het andere. Na het blotevoetenpad, staken we onze armen in het armbad tot onze armen tintelen, dan mochten ze er terug uit. Het gezichtsbad was door corona jammer genoeg afgesloten en dus restte er ons alleen nog het grote Kneippbad. Het water van dit bad had zo’n 8 à 9 °C en erdoor wandelen vroeg toch wat tandenbijten. Maar het gevoel achteraf was echt zalig! We leerden dat de koudwaterkuren de bloedsomloop stimuleren en best in je dagelijkse routine worden geïntegreerd. Het was een leuke, rustgevende, maar ook verkwikkende ervaring. Voor meer info over de Kneippwaterkuren kan je hier terecht.

Window shopping in Cortina d’Ampezzo

Op een van de onweerachtige dagen, waarbij het te gevaarlijk is om de bergen in te trekken, is een uitstapje naar Cortina d’Ampezzo ook eens leuk. Het is misschien wel één van de gekendste skioorden in Italië en het stadscentrum is wel een bezoekje waard. Al waren de meeste winkels toch niet echt geschikt voor onze portemonnee. Dus dan hebben we maar aan window shopping gedaan en maakten we er een sport van om het duurste item in de etalage te vinden.

Fietstocht door het Pustertal / Val Pusteria en het Gsieser Tal / Valle di Casies

Zoals ik in het begin al aanhaalde is deze regio niet alleen een paradijs voor wandelaars. Ook fietsers kunnen er hun hart ophalen. Zo huurden ook wij een elektrische mountainbike en gingen ermee op pad. We zochten een – voor ons – haalbare tocht uit en kwamen uit bij route 46. Deze tocht van 33 kilometer bracht ons van Toblach / Dobbiaco over Valle San Silvestro naar het Gsieser Tal / Valle di Casies en dan over Welsberg / Monguelfo terug naar Toblach / Dobbiaco. Een heel mooie tocht met in het begin een serieuze klim en in het tweede deel een heerlijk rustig stuk langs het fietspad door het Gsieser Tal / Valle di Casies. Jammer genoeg eindigde onze tocht een beetje in mineur met een ambulance en een bezoek aan het commissariaat van de carabinieri. Maar dat is een verhaal dat ik misschien later nog wel eens vertel. De enige boodschap die ik nog kan geven is: wees steeds voorzichtig en hou je aan de verkeersregels!

Innichen / San Candido

Pas tegen het einde van onze reis beslisten we om ook eens een bezoekje te brengen aan het nabijgelegen stadje Innichen / San Candido. Leuke pastelkleurige huisjes, schattige winkeltjes, twee compleet verschillende kerken en de steile rotswanden op de achtergrond. Wat is dit stadje pittoresk!

Op zoek naar reuzen en dwergen op Haunold / Monte Baranci

Wanneer je een bezoek brengt aan Innichen / San Candido, moet je ook zeker eens de stoeltjeslift nemen naar Haunold / Monte Baranci. Deze bevindt zich net buiten het stadscentrum. Boven is het een paradijs voor jong en oud. De kleintjes kunnen op zoek gaan naar reuzen in het Riesenreich / Regno del Gigante tijdens een fijne rondwandeling van ongeveer 2 kilometer. Daarnaast heb je ook nog het dwergendorp. Terug naar beneden kan je al wandelend, met de stoeltjeslift of met de Fun Bob. Deze rodelbaan is met 1739 meter de langste van heel Zuid-Tirol.

Lekker eten

Italië, dat wil zeggen: lekker eten voor weinig geld! En dat hoef je ook ons geen twee keer te zeggen. Pizza eten, dat kunnen we trouwens als de beste. Wat hebben we daar weer lang naar uit gekeken! Een aantal restaurants om te onthouden zijn de volgende: Restaurant Samyr, het restaurant dat verbonden was aan onze camping, maar toch chiquer was dan we van campingrestaurants gewoon zijn. Ook Pizzeria Hans in Toblach / Dobbiaco is zeker een aanrader, maar vergeet je tafel niet te reserveren. De pizza-kaart is hier maar liefst 5 (!) bladzijden lang. In Cortina d’Ampezzo gingen we eten in het rustieke restaurantje Il Vizietto, waar ze heerlijke pasta serveren. En voor een lekkere Italiaanse gelato kan je terecht bij Bar Gelateria Cristallino in Toblach / Dobbiaco of bij Wachtler in Innichen / San Candido. Voor de aankoop van wijn of lokale vlees- en kaasproducten is Tito Speck the place to be!

Tip: Camping Olympia

Tijdens onze reis verbleven wij op Camping Olympia op de grens tussen Niederdorf / Villabassa en Toblach / Dobbiaco. Deze camping is ons echt heel goed meegevallen. Niet zo groot, behoorlijk rustig, heel proper en goed gelegen. Alles is er ook voorhanden: er is een droogkamer, een klein supermarktje, een restaurant, een bar, een zwembad en er zijn zelfs wellnessvoorzieningen en een kleine dierentuin. Bovendien stopt de bus richting Plätzwiese / Prato Piazza en die richting Pragser Wildsee / Lago di Braies vlak aan de camping. Een echte aanrader dus!

Reisvideo!

Om dit artikel af te sluiten, laat ik jullie graag meegenieten van onze reis met deze reisvideo! Met dank aan mijn broer voor het filmen en editen.

Wat is jouw favoriete plek in de Dolomieten?