Nood aan ‘even weg van alles’

30 oktober 2020. Het is mijn verjaardag. De laatste schooldag voor de herfstvakantie begint. De dag waarop nieuwe verstrengde maatregelen zullen worden uitgesproken. De schoolbel gaat na mijn laatste les. Het lesgeven ging moeizaam en ik ben eventjes helemaal op. Ik verbijt eerst nog de tranen, maar laat ze dan toch de vrije loop. Het moet er allemaal uit. Frustratie, vermoeidheid, zorgen… De verzuring in onze maatschappij, de negativiteit in het nieuws… Het raakt me, het vat is vol en het loopt over.

Gelukkig hebben we dit weekend iets leuks gepland en kan ik even later m’n zinnen verzetten. Want we zijn onderweg: onderweg naar even weg van alles, onderweg nog voor een nieuwe lockdown wordt uitgesproken, onderweg naar de Bush Box in Brasschaat. Dé plek om even alles achter me te laten en te genieten van het hier en het nu.

Bush Box, een prachtige tiny house in een oase van rust

We zijn er. De poort gaat open en bij het zien van het domein dat voor de komende dagen onze thuis zal zijn, heb ik eindelijk weer het gevoel dat ik kan ademen. De krop die al de hele tijd in mijn keel zit, verdwijnt zachtjes.

Het mooie tiny house van Tim en Helene staat midden in een hectare bos en de rust die deze plek uitstraalt is fantastisch. Even helemaal afgesloten van de wereld. Zonder internet. Alleen wij en de natuur. Heerlijk! Ik luister naar de vogeltjes die fluiten en het geritsel van de blaadjes in de wind en ik weet zeker dat ik ervan zal genieten. Nadat we alles naar binnen hebben gebracht, gaan we buiten op het terras zitten en genieten van een lekker apertief en de warmte van het knetterende haardvuur. Onthaasten, vertragen… Ik kan me geen rustgevendere manier inbeelden – ondanks de nieuwe verstrengde lockdown – om mijn verjaardag af te sluiten.

Wandelen op de Kalmthoutse heide

Na een deugddoende nacht, ga ik ook de volgende ochtend buiten op het terras zitten. Hier en daar komt een roodborstje eens piepen. Een paar eekhoorntjes klimmen snel de bomen in en springen van tak naar tak. Het buitenzijn doet me goed.

We besluiten vandaag te gaan wandelen op de Kalmthoutse heide, een plek waar ik al lang eens naartoe wou. We starten aan toegangspoort De Vroente in Kalmthout en volgen de wandeling ‘schaap’. Deze wandeling werd afgelopen zomer door Goodbye Magazine uitgeroepen tot één van de mooiste wandelingen in België. Het valt op dat dit een geliefde plek is om even te ontsnappen aan de drukte van het dagelijkse leven. Gelukkig lukt het om voldoende afstand te bewaren. De wandeling brengt ons langs de Putse Moer, door het begrazings- en rustgebied, langs kuddes schapen, over de heide en door het bos. Wat is dit natuurgebied prachtig!

We picknicken op een bankje onder de brandtoren en beklimmen de toren daarna ook. Het uitzicht is echt de moeite, maar wanneer ook andere mensen de toren beginnen te beklimmen in plaats van hun beurt af te wachten, kunnen we niet snel genoeg beneden zijn, want afstand houden is hier niet mogelijk. Eerst nog snel de handen ontsmetten voor we het laatste stuk van onze wandeling aanvatten. We merken dat het steeds drukker wordt en zijn blij dat we nu niet nog moeten starten. Na een fijne wandeling van 8,5 km komen we terug aan bij de auto en keren we terug naar de Bush Box.

Ontspannen in de sauna

Na de wandeling is het tijd om even te ontspannen in de sauna, want die hebben we er voor dit weekend lekker bij gehuurd. Vuurtje aan, sauna op temperatuur en dan kunnen we relaxen. Heerlijk! Het is dan ook alweer járen geleden dat ik mezelf nog eens verwend heb met een deugddoende sauna. Na onze saunasessies, genieten we opnieuw van onze avond buiten op het terras bij de warmte van het houtvuur. De regen tikt op het afdak, maar wij zitten gelukkig lekker droog.

Puur genieten

Zondag herhaalt alles zich. Ik word opnieuw rustig wakker op het terras en ga met m’n blik op zoek naar eekhoorns en vogeltjes. Blaadjes worden meegevoerd met de wind en dwarrelen dan zachtjes neer. Ik geniet ten volle. We wandelen nog even in de buurt en blijven daarna voor de rest van de dag in ons eigen stukje bos. Nog een paar saunasessies om de batterijen op te laden voor we ons opmaken voor onze laatste nacht.

And into the forest I go, to lose my mind and find my soul.

John Muir

Afscheid

Met spijt in het hart nemen we de volgende dag afscheid van de Bush Box en deze fijne oase van rust en natuur. We nemen onszelf voor om vaker zo’n uitjes in de natuur en weg van alles in te plannen, zeker nu we gemerkt hebben hoezeer we hier eigenlijk nood aan hadden.

There is no WiFi in the forest, but you’ll find a better connection.

Ken jij nog zo’n leuk, rustgevend plekje? Laat het zeker weten in de comments!