Ze zijn er weer: de ondertussen wereldberoemde ‘blauwe kousjes’. Van heinde en ver komen toeristen midden en eind april naar het Hallerbos om de blauwe boshyacinten te bewonderen. Ook bij mij stond het al even op de bucketlist, maar aangezien ik geen zin had in de toeristische drukte, besloten we de boshyacinten elders te gaan opzoeken. Onze bestemming? Het Brakelbos.

Het Brakelbos

Voor vertrek nog even snel Instagram checken en ja hoor, de boshyacinten staan ook in het Brakelbos mooi in bloei! Na een 45-tal kilometer rijden, konden we aan onze zoektocht beginnen. We besloten een groot stuk van de Weerwolfroute te wandelen en hier en daar een stukje af te snijden (het voordeel van de wandelknooppunten 😉 ). Aan het begin van de wandeling zagen we ze al, in de verte kleurde het bos paars. Onze route liep eigenlijk niet langs de boshyacinten en dus weken we al even van ons pad af zodat ik de blauwpaarse bloemenpracht kon gaan fotograferen. Wat een feeëriek beeld! Alsof er op elk moment een elfje tevoorschijn kon komen. Ik genoot!

Blijf op de paden!

Jammer genoeg zijn er ook steeds mensen die het niet kunnen laten om tussen de delicate bloemen te gaan lopen om foto’s te nemen. Bij elke stap die ze zetten, zorgen ze ervoor dat er op die plaatsen in de toekomst geen hyacinten meer zullen groeien! Blijf dus alsjeblieft op de paden en laat de kwetsbare bloemetjes met rust zodat we ook de komende jaren nog kunnen genieten van het sprookjesachtige paarse bloementapijt!

Het Livierenbos

Na de fotosessie was het alweer tijd om verder op pad te gaan, want we hadden nog een groot deel van onze wandeling voor de boeg. We wandelden over de glooiende hellingen richting het Livierenbos. Ook in dit bos vonden we hier en daar een verdwaalde boshyacint terug, maar van het magische paarse tapijt was er geen sprake. Desondanks was het ook hier genieten! De vogeltjes floten vrolijk, bosmuisjes trippelden door het struikgewas en de verse blaadjes ritselden stilletjes door de wind. Hoofdje leeg, alleen wij en de natuur, wat een rust! Heerlijk toch?

Na het Livierenbos voelden we de kilometers al in onze benen en besloten we nog een stuk af te snijden. Op terugweg kwamen we nog een reetje tegen. M’n dag kon helemaal niet meer stuk! En dan kwam het einde van onze wandeling in zicht. We dronken nog een glaasje bij het cafeetje op de hoek en gingen dan moe, maar voldaan met 8,8 km in de benen en een 200-tal foto’s terug naar huis.

Een aantal handige websites voor jouw bezoek aan de boshyacinten:

• Het ‘Lentewandelboekje – boshyacinten special’ van Stap Af kan je hier gratis downloaden.
• Informatie over het hyacintenfestival vind je op de website van het Agentschap Natuur en Bos.
• Stippel hier zelf je wandeling uit dankzij het knooppuntennetwerk.

Ging jij de boshyacinten deze lente al spotten?